We bevinden ons op dit moment in het jaar 1443 van de islamitische jaartelling in de maand Muharram. Het zal velen van ons vast ontgaan zijn dat wij moslims wereldwijd een aantal dagen geleden ons ‘’nieuwjaar’’ hebben doorgemaakt. Deels komt de afwezigheid van dit besef doordat wij moslims dit niet uitbundig vieren zoals men dat elders doet, maar aan de andere kant ook helaas doordat moslims vandaag de dag simpel geachte zaken zoals de twaalf islamitische maanden van de Hidjri kalender niet of nauwelijks kennen, uitgezonderd Ramadan en Dhul-Hidjah (de maand van de hadj naar mekka) natuurlijk. Het ontbreken van de kennis over de islamitische maanden onder veel moslims en het belang hiervan is niet perse de boodschap die wij willen overdragen aan de lezer in dit artikel. Graag staan we stil bij de 1e maand van het islamitische nieuwjaar en in het bijzonder de 10e dag van de maand Muharram oftewel de dag van Ashoera. Wat maakt de dag van Ashoera zo speciaal? en waarom heeft onze geliefde profeet Mohammed v.z.m.h. ons aangeraden op deze dag te vasten? Het woord Ashoera betekent tien in het Arabisch en refereert dus naar de 10e dag in de maand Muharram. Deze dag is een grote dag in onze gedeelde geschiedenis. Ik zeg hier gedeeld omdat o.a. de joden deze dag ook als zeer belangrijk achtten. Het is een dag die wij memoreren als het wonder dat Allah heeft laten geschieden na het rotsvaste vertrouwen van Mozes – vrede zij met hem – waarbij Allah de zee in tweeën liet splitsen en de grond onder hem droog maakte om zo het volk van Bani Israël een veilige vluchtroute door de zee te schenken. Mozes a.s. is als een kolossale berg op deze prachtige wereld. Een berg die voor niemand bang is en voor niemand uit de weg gaat. Alleen al de aanwezigheid van deze berg en de top die boven de wolken uitsteekt is genoeg om de toekijkers versteld te doen staan. Waarom deze lof? vraag je je af. Jullie kennen vast het verhaal uit de Koran dat Mozes a.s. meerdere tekenen heeft gekregen van Allah om de farao en ook het volk van Bani Israël te overtuigen van zijn profeetschap, en farao te overtuigen de kinderen van Bani Israël te laten vertrekken naar het heilige land, weg van onderdrukking, vernedering en tirannie. De farao wilde hier niets van weten aangezien het vuile werk in zijn koninkrijk gedaan werd door hen. Het Israëlische volk, dat voornamelijk bestond uit ouderen, kinderen, vrouwen en zwakkeren hadden niemand om hen te verdedigen en zij waren economisch dan ook goedkope werkers en uitermate vervangbaar. Mozes a.s. kreeg op een moment een opdracht van Allah de Verhevene, om Bani Israël in de nacht mee te nemen en weg te gaan uit Egypte. Toen de farao de volgende ochtend dit nieuws hoorde was hij woest. Hoe durft iemand in zijn koninkrijk iets te ondernemen zonder zijn toestemming? Hij verzamelde zijn leger en ging zelf mee met zijn manschappen, zwaarden, schilden en paarden om met het volk van Bani Israël af te rekenen. Toen Mozes a.s. met zijn volk de zee hadden bereikt en opeens de troepen van de farao uit de woestijn verscheen kroop de angst in de nekken van het volk van Mozes. Het geklaag en gezeur van het volk werd hevig en men vroeg zich af waarom zij deze onverstandige beslissing hadden gemaakt. “Zij zeiden: “Wij zijn zeker dat wij zullen worden ingehaald.”” Koran 26:61 Zij dachten dat zij vluchtten van de onderdrukking naar de dood en begonnen Mozes a.s. in twijfel te trekken. Mozes a.s. de profeet, de boodschapper van Allah die met zoveel bewijzen kwam en zelfs na al die tekenen begonnen velen hem verbaal aan te vallen en te vragen of hun situatie in Egypte niet beter was dan waar ze zich nu in bevonden. Het antwoord van Mozes is één van de meest krachtigste verzen die je zult lezen in de Koran; “Zeker niet (zei Mozes)! Waarlijk, mijn Heer staat aan mijn kant, (en het is) Hij Die mij zal leiden (naar het Pad van de bevrijding).” Koran 26:62 Een immens leger in de rug van Mozes, voor zijn gezicht een on-trotseerbare zee en naast hem een volk van duizenden die over hem begonnen te twijfelen. Het is dan ook niet vreemd dat Mozes hier aangeeft dat Allah alleen met hem is en niet met het gehele volk aangezien Mozes een rotsvast vertrouwen had in Allah en het volk niet! Als Mozes afwezig was, dan was zijn volk compleet weggevaagd of mee teruggenomen naar Egypte met alle gevolgen van dien. Maar juist omdat Mozes aanwezig was en in deze uitzichtloze situatie Allah met hem was werd het volk gered. Allah de Verhevene zegt hierover in de Koran: “Toen openbaarden Wij aan Mozes (zeggende): “Sla met jouw stok tegen de zee.” En het (de zee) spleet en ieder afzonderlijk deel was als een grote berg. Toen brachten Wij de anderen naar die plaats. En Wij redden Mozes en allen die bij hem waren. Vervolgens verdronken Wij de anderen. Waarlijk! Hierin is een Teken maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.” Koran 26:63-67 Nadat het volk van Mozes de overtocht aan het maken waren door de zee begon het leger van de farao hen de zee in te achtervolgen. Nadat iedereen van het volk veilig de overkant had bereikt sloeg de zee dicht op het leger van de farao en verdronk hij en zijn manschappen. Zo werden de kinderen van Israël gered en het leger van de tiran vernietigd. Dit is wat wij herinneren als moslims en dit is waarom wij onze aanbidding vermeerderen op de dag van Ashoera. De extra aanbiddingen die wij verrichten zijn om onszelf te herinneren aan het vertrouwen dat Mozes heeft in Allah en dat geen enkele situatie werkelijk hopeloos is zolang jij blijft volharden in het vertrouwen in Allah. Wie was met Mozes toen zijn situatie uitzichtloos bleek? Allah was met Mozes en de zee werd
Een maand van winnaars
Binnenkort start de gezegende maand Dhul Hidjah. De maand die bekent staat om de bedevaart naar de Kabah in de gezegende en heilige stad Mekka. Dhul Hidjah, samen met de maanden Muharram, Rajab en Dhul Qi’dah zijn de vier heilige islamitische maanden waarin het voor de moslims verboden is strijd te voeren, behalve als verdediging en waarin de goede daden worden vermeningvuldigt als een beloning van Allah, maar de slechte daden zwaarder tellen op de weegschaal, als een waarschuwing en bestraffing van Allah. Maar wat doen we als moslims met deze maanden? Wat doen we met deze informatie? Laten we ons verstand deze informatie opslaan zodat we deze snel weer vergeten of laten we deze informatie zakken richting onze harten en gaan we werkelijk wat doen met deze kennis. Onze dien is geen sprookje! Wij geloven niet in mensen die dingen of zaken heilig verklaren zonder bewijs of bericht van Allah. Wij geloven in Allah en in zijn boodschappers zoals Ibrahiem, Ismael en Muhammed, vrede en zegeningen met hen. Het is Allah die deze maand van bedevaart heeft gekozen en in de Koran benoemt Hij, de Almachtige nog tien bijzondere dagen uit deze heilige maand: “Bij de dageraad. Bij de tien nachten (de eerste tien dagen en nachten van de maand Dzoelhiddjah)” Koran: Soerah al Fadjr, vers 1-2 Dit is het perfecte moment om te beginnen met het veranderen van je innerlijk door eerst kennis op te doen over je religie. Het is het moment waarin jij een echte winnaar kunt worden bij Allah. Gebruik deze maand om de eerste stappen te zetten richting het bestuderen van de islam. Begin nou eindelijk eens met het leren van de basisregels van de verplichte zaken van het geloof. Begin nou eens eindelijk met het opdoen van wat verboden is binnen de religie. Wordt het niet tijd dat je eindelijk eens Allah gaat leren kennen!? Hoe dramatisch zou het toch zijn als jij voor Allah s.w.t. staat en jou wordt medegedeeld dat jouw aanbidding niets waard is geweest, omdat jij niet de kansen hebt benut die jij hebt gekregen van Allah om de islam te bestuderen. Sterker nog je hebt Allah s.w.t. niet eens correct aanbeden omdat jij Allah zag volgens je eigen gedachten en fantasieën. Al die tijd heb jij niet Allah aanbeden, maar een denkbeeld van jouw lusten en wensen, omdat jij te lui of te trots bent geweest om je nederig op te stellen en te accepteren dat je zwak bent en niets weet van dit leven zonder de leiding van Allah. Dat terwijl Allah geleerden in dienst heeft gesteld die jou de islam konden onderwijzen, moskeeën op aarde heeft geplaatst om Hem daarin te aanbidden en boeken heeft laten schrijven gepaard met leraren die de wijsheid eruit kunnen halen en deze kunnen doceren. En dan hebben we het nog niet eens over de grootste gunst: de Koran en de Sunnah van de profeet, die jij links heb laten liggen voor een geringe prijs. Namelijk het plezier van dit korte leven. Zo wil je niet eindigen! Vanaf deze maand ga je geen verliezer meer zijn maar ga je juist een winnaar worden! Je gaat gebruik maken van deze heilige dagen en je gaat je leven veranderen met de wil van Allah.
De tevredenheid van de mensen
Allah de Verhevene zegt in de Koran: “En zij geven voedsel ondanks dat zij het liefhebben aan de armen, de wees en de gevangenen. (Zeggende): “Wij voeden jullie slechts om Allah’s genoegen te zoeken, Wij wensen geen beloning of dankbaarheid van jullie.” Koran: hfs. Insaan, vers 8-9 Als je dit vers bestudeert dan valt je misschien als eerst op dat het voeden van de behoeftigen een geliefde zaak is bij Allah. Sterker nog het voeden van de behoeftigen zoals o.a. de armen, weeskinderen en gevangenen is een zondewisser op de dag des oordeels. De profeet zegt dan ook: “En de Sadaqa (liefdadigheid) dooft de zonden zoals het water het vuur dooft” Hadith: Ahmad, At-Thirmidhi Vervolgens beschrijft Allah de Verhevene iets zeer bijzonders. Hij, de meest Wijze, beschrijft de karaktereigenschappen van de paradijsbewoners. Van degenen die in dit leven niet de tevredenheid van de mens hebben getracht te vinden maar juist de tevredenheid van de meest Barmhartige, de meest Genadevolle. Deze mensen zijn niet op zoek naar geld, status of aandacht. Zelfs het aanhoren van “dankjewel” voor het goeds wat zij doen willen zij niet ontvangen. Zij zeggen dan ook: Wij wensen geen beloning of dankbaarheid van jullie. Dat is de focus van dit artikel. Ik wil jou vragen om goed na te denken of jij de tevredenheid van Allah als hoogste vaandel hebt of toch die van de mens. Wees eerlijk met jezelf. Ben jij bezig met de goedkeuring van jouw collega’s, werkgever, familieleden en vrienden of ben jij bezig met de goedkeuring van Allah? Begrijp mij niet verkeerd. Zolang de goedkeuring van de mensen in lijn is met de wensen van Allah dan is hier niets mis mee, maar ik heb het juist over wanneer deze twee met elkaar in conflict raken. Bijvoorbeeld op je werk of thuis. Wanneer iemand je vraagt een daad uit te voeren die ingaat tegen de wetten van Allah. Veel mensen ruilen de tevredenheid van de Schepper in voor een geringe prijs. Namelijk die van de schepping. Hoe slecht is deze ruil wel niet!? Weet jij dan niet dat de mens van nature vergeetachtig is? Het zit in zijn DNA. Hoe vaak focussen de mensen om jou heen op één fout terwijl je honderd zaken goed hebt gedaan? Dat terwijl Allah jou beloont voor één goede zaak en deze vermenigvuldigt in beloning en middels Zijn genade vervolgens alle andere zonden, al zijn ze zo hoog als bergen of het schuim van de zee, compleet vergeeft. Dus nogmaals wat een slechte ruilmiddel hebben wij toch gekozen! Beste moslim verdedig jouw ticket naar het paradijs met alle middelen die jij hebt. En ruil deze niet in voor een geringe prijs.
Na Ramadan
Ramadan is voorbij. Wat betekent dat voor mij? Onze geliefde profeet Muhammed ﷺ heeft gezegd: Allah zegt: “Iedere daad van de zoon van Adam is voor hem, behalve het vasten. Het vasten is voor Mij en Ik zal hem ervoor belonen.” -Al Bukhari & Muslim De meest heilige maand van het islamitisch jaar zit er helaas weer op. Opnieuw zullen wij het hele jaar door moeten hopen dat wij de volgende Ramadan weer mogen mee maken om daarna de maand weer in een oogwenk te zien voorbijgaan. Als er werkelijk zoiets bestaat als pijn van een gebroken hart dan is dat het gevoel dat achterblijft na de Ramadan. Ramadan, de maand die gekenmerkt wordt door het veelvuldig reciteren van de Koran, het constant gedenken van Allah en het onthouden van eten, drinken en gemeenschap met jouw huwelijkspartner van zonsopgang tot zonsondergang. Hoe is jouw Ramadan geweest? Misschien is deze Ramadan voor jou niet zo geslaagd geweest en heb jij helemaal niet zoveel kunnen werken aan jouw spirituele ontwikkeling. Misschien ben je niet verder gekomen dan het lezen van een aantal bladzijden uit de Koran of is jouw kopie van de de Koran zelfs niet eens uit de boekenkast gehaald. Misschien heb jij jouw tong niet genoeg bevochtigd met het gedenken van Allah maar gedenk jij vooral de droogte die achter is gebleven op jouw tong gedurende het vasten. Voel jij je schuldig tegenover Allah en ben je van binnen teleurgesteld dat jij toch niet alles uit deze bijzondere maand hebt gehaald? Zeg dan Alhamdulilah (Alle lof en dank aan Allah), want dat is een teken van imaan (geloof in Allah) en een teken van een levend hart dat hunkert naar een sterkere band met de Schepper. De bovenstaande Hadith, overgeleverd door Abu Hurairah, doet iets met mij. Het geeft mij een gevoel van hoop!Hoop op een goed einde en een geaccepteerde Ramadan. Juist omdat ik bij Allah alleen kan klagen over mijn tekortkomingen deze maand en dat ik ondanks alles mijn best heb gedaan om voor Hem alleen te vasten. Al heb ik niet genoeg de Koran kunnen lezen of mijn tong niet genoeg kunnen bedwingen van slecht praat toch heb ik hoop op zijn vergiffenis en het open slaan van een nieuwe bladzijde in mijn leven. Dat dient het effect te zijn van deze Ramadan. Een mix van gevoelens van tevredenheid, teleurstelling, vrees maar ook hoop! Omdat je nooit werkelijk weet of jouw Ramadan wel geaccepteerd is, maar tegelijkertijd hoop hebt dat jouw Heer jou zal vergeven, want Hij is ten slotte Ar-Rahmaan & Ar Rahiem. Laat hoop en vrees jouw in balans houden en wees als een vogel die gedragen wordt door de wind onder haar vleugels en herinner de woorden van Allah wanneer hij zegt: “Zien zij niet, dat de vogels in de hemel in onderdanigheid worden gehouden? Niemand houdt hen vast behalve Allah. Waarlijk, hierin zijn bewijzen en Tekenen voor de mensen die geloven.” De Koran (Surah An-Nahl vers 79)